13 Temmuz 2013 Cumartesi

İhanet

Güneşli bir gün, güzel haberler getirmesi ümidi ile başladı yine. Hafif sıcak, tatlı esintileri olan bu yeni günü değerlendirmeye çalışarak başladım günüme. Neler mi yaptım?
Günümü madem evde geçirmek istiyorum o zaman kitap okumalıyım dedim. Hızlı davrandım, koştum ve okumadım. Şimdi hakkını yemeyelim ismini okudum elimdeki kitabın.

Neden mi?

1)Televizyonu kapatamadım ki televizyon seyreden birisi değilim.

2)İnternetten gelen güzel bir mesaj ise ikinci kitaba sarılma eylemimi hızla ekarte etti (kitap için bu kelime kullanılmaz demeyin sakın ben kitapları kişiselleştirmeyi seviyorum).

3)İki üç telefon görüşmesi ve güzel haberler "Olamaz mı olabilir" şarkısını dillerde döndürerek üçüncü aşamayı da geçmemi engelledi.

4) Son denememde ise olanları hemen aktarıyorum.
"Durgun denizin minik dalgacıkları üzerinde, güneşin altın gibi ışıldadığı pırıl pırıl bir sabahtı"
İlk cümleyi okuyabildim ve dedim ki; Neden ben de bu tarz bir yazı hiç yazmadım. Evet o kadar sempatik sıcak kanlı yazılar yazamıyorum ben. Aşka bile inancı olmayan, romantik yazıları "bir saniye neremle gülecektim" düşüncesinden dolayı okuyamayan birisi olarak sizce nasıl yazabilirdim ki bu yazıyı. Evet hem şimdiye kadar yazamadığım gibi, Tanrım yine kitabı okumayı bıraktım!!

Ve pes ettim. Kitap okumak yerine eski yazmış olduğum saçma küçük notlarla dolu olan defterimi elime aldım "bakalım ne kadar aptallaşabiliyorum" diye. Tahmin edebilirsiniz belki de beni biraz tanıyorsanız ama ben kendimi tanımıyormuşum galiba. O saçma yazılardan sonra tek hoşuma giden yine bir büyüğün yazısı oldu. Ben ne zaman onun yazısını okusam işte o an durup normal! beyinle düşünüyorum galiba. Benim tek yaptığım ihanet kitaplara yaptığımdır.Merhaba güzel şiir..

Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin .

Nazım Hikmet Ran'den, "Bence Simdi Sen de Herkes Gibisin"

Hiç yorum yok: